Netgedichten

netgedicht (nr. 27.710):

Kleuren in hun bladmagie

de ochtend fluistert
dauwend herfst
trekt draden
in het vroege licht
ze knispert met
bevroren vingers
een witte lach
als vergezicht

klokken luiden
weemoedig tonen
gedachten dromen
in nostalgie
de wind is bezig
luchten op te schonen
bomen kleuren
in hun bladmagie

ik zie de zomer
in zijn vruchten
het rijpe rood
de kleur van hooi
de eerste vogels
gaan al vluchten
voordat de kou
ze heeft gekooid