Netgedichten

netgedicht (nr. 27.714):

oud geliefd

Het eens tot glans gepoetste hout
tot liefdeslicht bestreken
verstofte tot wat dof oud goud
met het wijken van de weken.

Haar perzikroze bloemenhuid
verdroogd met diep gerimpel
van taaiig blauw 't geaderd vel
verschraald dit eens zo geurig fruit.

De stille daagse tweezitsbank
gelegen slot van slenter
bezat nog wel zijn warme klank
daar kwam je liefde tegen.

Van 't oude afgeleefde paar
twee vogelkopjes samen
nog immer ogen voor elkaar
die naar hun nestje kwamen.