Eerloos mijn verzet
ik liet ze binnen
bood ze angsten aan
ze wilden niet beminnen
me nemen en dan gaan
onderliggend janken
eerloos mijn verzet
vaak om woorden bidden
als er weer niets werd gezegd
ik vergrendel slotenloos
mijn ramen zijn gebroken
het uitzicht splintert weg
in een leven zonder hopen
gebarsten is mijn kop
gedachten zijn mijn scherven
mijn lichaam is te koop
mijn ziel zal niemand erven
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 31 augustus 2009
Geplaatst in de categorie: liefde