Voorbij de dood
stiekem is m’n as verstrooid
op het Camperduinse strand
ik lig er korrelig en breed bij
zandkorrels de as van rotsen
zijn thans m’n naaste familie
ze vertellen over de dinosauri
helaas hun kennis der historie
kan ik niet overdragen, daar
de bovenwereld niet de taal
van zand en as verstaat
m’n vrouw ligt op het strand
met ‘n vriend die ik niet mag
ik stuur de mieren op hem af
hij springt gaten in de lucht
ergens klinkt m’n schaterlach
ze vertrekt met driftige pas
met pijnlijk lijf volgt haar vent
ze trapt me diep in het zand
laat me zo weten dat
ze de bron van ‘t kwaad kent
Inzender: Janneke Koster Baas, 1 september 2009
Geplaatst in de categorie: lightverse