Onopgemerkt

de put te midden van heuvelland
in strelende wind echoot zacht
de klacht van het ongeziene

langs stenen met mos gesmoord
drijft nog immer ongehoorde eenzaamheid

waar een poort de kleuren dempt
in droefenis stemt
een gevangenis van verdriet
diepte die doorboort

zolang de glooiingen niet strijken
zucht het verborgene voort

Schrijver: Ludy Bührs, 26 september 2009

ludy.roumengmail.com

Biografie van deze schrijver

Eenzaamheid stilte muren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 14 stemmen 454