Netgedichten

netgedicht (nr. 28.521):

Dag Jan de Haan

Vandaag is de dag
dat jij in eeuwigheid zal zwijgen
al had jouw mantel
je al verlaten en kreeg
de nieuwe kou al vat op jou

jouw gekrijs is nu onhoorbaar
al zullen de klanken van je stem
zich voort blijven dragen in een herinnering
van gelukkiger jaren

jouw sterven prijst het leven
dat je droeg en ik zal
je veders bewaren tot de tijd
dat ook mijn stem niet meer strijdt

en ik de dood zal begrijpen
als iets van wat het leven ons biedt