Netgedichten

netgedicht (nr. 28.647):

dekens

er zijn ook dode dagen bij
waarrond de wereld draait
geen zonlicht schijnt
warmte een zoete herinnering is
van een lange hete zomer
ze bosvruchten raapt

bruine vruchten zoals haar huid
nog een beetje getuige van zon is
westenwind gaat op collectetoer
vult zijn bladerenmand tot aan de rand
richt zich dan oostwaarts
waren er daar geen wijzen

ze haakt zich in zijn bedsprei
wil zijn geel zijn blauw en groen zijn
ze is ochtendzon, het licht door zijn kruin
als de nacht valt en hij zich erin nestelt
voelt ze zich geborgen
in kleur