Eilanden
Soms vervloek ik God
soms de mensen
maar het helpt niet
zoveel eenzame nachten
dwalen we
langs het zwarte water
met onze gedachten
aan een verdwenen liefde
nog zie ik je gaan
in een droevige boot
aarzelend
met je roeispaan
net zo verdrietig als ik
kijkend naar de rode vlag
die langzaamaan
gerafeld wegwaait
in een duistere wind
hoe moet ik nog geloven
in een rozensprookje
en wie betwijfeld dat
als er niets meer is
dat ons nog bindt
dan slechts een vlag halfstok
en voor ieder weer
een eiland
barstensvol
van eenzaamheid.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Eilanden 4.0 met 3 stemmen 
285
285
Geef je reactie op deze inzending: