De veerman

De veerman
neemt zijn munten aan,
legt zijn spanen klaar
en roeit zich naar de overkant.

Mist dat over de wateren gaat.
Tot tranen slaat
en mens aan mens laat wenen.
Wenen van Praag tot Arkansas.

Zij gaan zwart,
en zij gaan wit.
In licht gevaren
naar overkant.
Daar drinken zij
zoete melk me room.
Melk en goudgeel gerstenat,
door engelen geroerd, gestoomd, gelaten.
Zij praten, rijmen, zingen zacht.

De veerman
telt zijn munten na.
Alweer klaar om te vertrekken.

Biografie van deze schrijver

veerman wereld sterven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 717