Netgedichten

netgedicht (nr. 29.161):

twee engelen

regelmatig ontsnappen
aan vreselijke gevaren
redenen voor veel dank

plots stoppen voor de bus
die langs je gezicht raast
o lieve onzichtbare engel

je redde ook onze dochter
van neervallend geweld
op de seconde nauwkeurig

eeuwige dankbaarheid
betoon ik reeds hier
niet alles is toevallig

uw hemel is engelenrijk
en ook nog zo vol muziek
mozart en bach musiceren

toch wil ik graag nog blijven
geregeld toeven in de armen
van mijn lieve anna catarina

mij zo zacht beschermend
als witte engelenvleugels
ik voel me dubbel gelukkig