Greensleeves
Ik dacht aan jouw hart
dat als verloren de nacht
ontstemde terwijl wij passievol
de vluchtende vogels hadden geteld
jouw stem, de toets van de piano
die ik niet mocht aanraken, slechts
het terug stuiterende licht
ontfermde zich over mijn ziel
en nu, nu de tijd de kerst al
kleedt in gedaantes van
herinneringen die ik niet kan
vergeten, blijft jouw hart
de boekanier op mijn eens zo wilde zee
Geplaatst in de categorie: jaargetijden
"wanneer de zee herinneringen spreekt"
prachtig elze
een pareltje elze
knap geschreven Elze!