de organist
Zijn hoofd aandachtig naar 't klavier gebogen
deint zachtjes mee in wiegende cadans.
Zijn mond vertrekt en in zijn donk're ogen
komt langzaam aan een diepe, blijde glans.
Hij domineert niet bij het begeleiden,
maar dienstbaar steunt hij de gemeentezang.
Zijn voorspel is maar kort en heel bescheiden;
de preek duurt immers ook niet meer zo lang.
Een enkeling blijft bij het uitgaan dralen,
want voor de organist de kerk verlaat
looft hij zijn God met juichende koralen.
De Here hoort het, de gemeente praat.
Inzender: J.Prins, 6 december 2009
Geplaatst in de categorie: religie