Netgedichten

netgedicht (nr. 29.489):

in woorden uit een leven

ik kijk naar buiten, zoek het antwoord
tussen de versteende kleuren
die als stilte tussen lage bomen en mijn adem liggen

heimwee en dit beeld
dat ik niet beschrijven kan

vochtige aarde, de onverdraaglijke eeuwigheid
waarin de dood het licht
laat opbranden

soms roerloos wacht en wensen breekt
in het niet willen schreien

een boom kraakt, blijft in mij trillen
als teken van verdriet, van achterlaten
en alles wat zich opent

ik neem mijn gum
totdat het allerlaatste streepje verdwijnt

ook de donkere kraaien veeg ik weg
vingers, hard en wit

misschien was ik een slechts een indruk
en wilde ik het leven verbeelden

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 10 december 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

in woorden uit een l

3.5 met 18 stemmen

396

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: pama
Datum:: 10 december 2009
Email:: pebmartenshome.nl; Vragen en nog meer antwoorden,
mooi gedicht.

Naam:: katty
Datum:: 10 december 2009; Al priemend vindend tussen de stille dampen van adem en stijgende nevelige vochtige lucht van d'aardoppervlak, kan de grootste wachtende roerloosheid gebroken worden in snikken en met één veeg kan de donkerte van het verbeeldende beeld worden weggevagen....

Naam:: julius dreyfsandt
Datum:: 10 december 2009; heel mooi en goed gedicht

Naam:: annabel
Datum:: 10 december 2009
Email:: justformeplanet.nl; Ontroerend gedicht, naar mijn hart, Kerima Ellouise.

Naam:: wietewuiten
Datum:: 10 december 2009
Email:: wietewuitenskynet.be; je reinste ondraaglijke schrijfheid van het bestaan in woorden weergeven, weinigen gegeven.

Geef je reactie op deze inzending: