duo-gedicht: doorzien

al fluistert het land godverlaten
onder voorbijtrekkende wolken
dat vaagheid dwaalt rond de einder

krijst de eens zo smeuïge aarde
een gebarsten ziltheid van kolkende vuurzee

jouw glimlach blijft

en wanneer ik jou mijn gedachten geef
zal de akker dan, waar wij ooit druiven plukten,
opnieuw in alle heftigheid kleuren mengen

van verschroeid bruin naar warm rood

zal jij dan nog in mijn waanzin willen wonen
kussenzacht, mij geluidloos begrijpen
of zal tijd gewoon een toeval worden
in het huis van stilte;

het zware onvruchtbare zaad achterlatend
in de eerste duisternis

zal jij dan in mijn verhaal willen blijven
en in jouw lieve glimlach





* duo-gedicht van Laurens Windig en kerima ellouise *

Schrijver: kerima ellouise
Inzender: kerima ellouise en laurens windig, 14 december 2009

miemakehotmail.com

doorzien

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 18 stemmen 357