Netgedichten

netgedicht (nr. 29.701):

alsof er schaduw waaide

wit
zoals het onschuldig lichaam
van de winter, mijn lot
in het weten

blaas ik
zachtjes sneeuw naar het verleden
mijn verhaal
alsof niets meer ontkend kan worden

zoals die eerste schreeuw
of een onvervuld verlangen terwijl het buiten
langzaam donker wordt

een wenken waarin duisternis zwijgt
om de waarheid te vieren, het bloed zo bang
om vol te zijn

ik waag een eerste stap
en spring naast vleugelranden, verlies datgene
wat zozeer veranderd was

de graven kraken
kalm

zij zijn de enigen
die rusten in vrede

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 21 december 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

alsof er schaduw waa

3.0 met 16 stemmen

520

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Quicksilver
Datum:: 23 december 2009
Email:: dvdvthhotmail.com; Geef hier een reactie voor de tweede keer, hoop dat deze goed overkomt. Zo mooi, dit gedicht straalt rust en vrede uit, stil en wit.

Naam:: julius dreyfsandt
Datum:: 23 december 2009
Email:: j.sandtchello.nl; De graven kraken kalm, prachtig.

Naam:: jan haak
Datum:: 22 december 2009
Email:: janhaakzonnet.nl; Vrede als berusting. Mooi Kerima !

Naam:: wietewuiten
Datum:: 21 december 2009
Email:: wietewuitenskynet.be; waardig waden door sneeuw en beelden, witte eindigheid.

Naam:: Hanny
Datum:: 21 december 2009
Email:: hanny.vanalphenquicknet.nl; Stil en wit...blaas jij vlokjes poëzie naar mij.
Zo mooi!

Geef je reactie op deze inzending: