Paradox van Nu
Hollend door tijd en ruimte
om het onmeetbare te vangen
weg te dromen van nu
om ergens maar te zijn
Tussen ongeschreven woorden
en uitgesproken zinnen
toverden wij ons alles
overtroffen wij onszelf
Zo waren wij
Koningen zonder koninkrijk
kinderen uit verleden
als tovenaars die stonden
geboren uit een ei
Groots genoeg om in één nacht
één huis te bouwen
maar te klein om wat geweest was
zonder doodsangst te vergeten
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 25 december 2009
Geplaatst in de categorie: filosofie