Netgedichten

netgedicht (nr. 29.866):

En dan

En dan

En dan
kijken we nog even om
naar wat verleden tijd is
om te laten rusten wat voorbij ging
de herinnering te koesteren
van al wat bij ons blijft

beklijft
soms

want niet alles
in ‘t geheugen brengt een lach
zo af en toe spreken de doden
voelen we de stilte van hun zwijgen weer
’t gemis, de pijn van het geheugen

verwachting
ook

naar tijd vrij in te vullen
mogelijkheden, onbekenden nog
het onbeschreven wit
dat klankloos ligt te wachten
op de melodie, de woorden
die wij vanuit het diepst bedachten

wachten
ja

op al diegenen die wij ooit willen ontmoeten
misschien op ‘hem’ of ‘haar’, de ware
met wie wij onze liefde kunnen delen
het leven mee willen beleven
geven

och

eigenlijk willen we als ieder ander zijn
een mens onder de mensen
jij en ik
wij
met elkaar

gewoon genieten
van dit nieuwe jaar