Opgesloten in mijn vrijheid
vrijheidsstrijder, ontneem de nacht in mij
en vlei jouw liefde tegen mijn behoeftig
silhouet, niet dat ik jou wil aanraken maar
je adem brengt in mij het leven terug
de sprei, de tabernakel waar we onze
fantasie beleefden en de dromen die
de zomen herstelden naden nu
rafels in mijn geweten
toch ben ik dankbaar wat
jij me gaf, twee paar blauwe
kinderogen en jouw lieve
gulle lach
Geplaatst in de categorie: emoties