Ondersteboven

De man is
zittend op de rand
van een wijk,
uit haar eigen as gerezen,
in een diepe kloof
gegleden.

Hij is daar gebleven.

De wereld was voor hem,
ondersteboven,
als een berg
of twee.

“slaap je?”
zuchtte vrouwlief zacht ,
niet genegen te vergeten
of tot ijzervreterij geneigd.
Daar zoende hij
zijn kussen zacht
en dronk hij ganzenveren,
tot klokslag en lepels krom gebogen
op de pannen stukgeslagen.

Dit soort regendagen
is niet snel
tot vergiffenis bereid.

Zwetende voeten,
dansende druppels
van kruis tot appelkruin
en kruimels in de schoot verloren.
Want voor mensen die graag
ondersteboven
top en dal verhaspelen
is een berg
een plas
die als emmer
een prima pak
verpesten kan.

Daar hangt de man.

Biografie van deze schrijver

berg kloof regen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 177