inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.724):

Incognito

Ik weet niet wat het is dat mijn bloed zo
naar beneden wordt getrokken, alsof het een
wil worden met rode rivieren uit vulkanen
of met Israëlisch zand in woestijnen,
sterren rondom de maan. Mijn kreupele hart
zoekt een stok om van verveling naar de zee
te gaan ( mijn voorvaderen hadden meer te
doen, Spanjaarden of Engelsen de pan inhakken )
om wrakhout te worden, drijvende, dat is mooi
hoor als je dan aanspoelt op een puffende
blote-borsten-dag zonder dat iemand weet
dat jij een vermomde, opgewonden voyeur bent.

Schrijver: Joanan Rutgers, 15 februari 2010


Geplaatst in de categorie: hobby

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 608

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)