inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.763):

Wichelroedde naar kleuren

hij schreef
zijn scherven
bracht ze als glas

dacht de vorm
van kristal te gaan erven
in de toon klonk de barst

hij polijstte
de scheuren dacht
mat transparant

wichelroedde naar kleuren
maar zag en vond
geen oorzakelijk verband

presenteerde zijn schrijven
klinkend als klok maar
uurwerk en wijzers waren kapot


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 17 februari 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 188

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
pama
Datum:
17 februari 2010
Email:
pebmartenshome.nl
Zonder mechanisme blijf de tijd niet stilstaan en
wordt het scherp van scherven bot. Mooi gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)