Schaduwland
We wonen in een schaduwland
waarvoor geen taal of tint bestaat
het witbleke zuigt er hartstochtelijk
de kleuren van kindergezichten
terwijl een molen stil en star
de uren naar de einder waait
Alle dagen zijn daar deuren
naar eindeloze wegen die
zonder bestemming voort waggelen
op weg van eergisteren naar
de welvingen van 't onaantastbare
Struikelend over gebalsemde lijken
scheppen we een ondraaglijke
lichtheid over teloorgang en dood
we reiken naar ontoegankelijk licht
laten rusten en onbesproken
wat niet zonder woorden kan.
Geplaatst in de categorie: maatschappij