inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.817):

als een ijsbloem op het raam

nog een handvol kruiend ijs
op het wad waar men de schreeuw
niet kan verstaan, het water koud
zilt en grijs

de schreeuw om steeds weer het leven
te ontdekken diept zich tot de bodem
tussen al het levende dood - de dood
zonder stem en het leven in de ban van angst

termijnen geselen het besef dat de tijd
onze verleden doet vergeten en dat de hemel
ook blauw kan wezen

doch met jou aan mijn zij en jouw hand
verbonden met mijn nerven is mijn
steeds aanwezige herfst minder kil
en heb ik door jouw liefde voor mij
niets meer te vrezen

de woorden ik hou van jou, metaforisch zoals
mijn hart jouw klaar-over is in een veld
vol met lente waar ik jouw pluk tussen
de getijden van dit bestaan

Schrijver: elze, 19 februari 2010


Geplaatst in de categorie: partner

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 389

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Peterdw.
Datum:
20 februari 2010
Email:
peterdw-hotmail.com
Prachtig liefdevol betoog.
Naam:
mobar
Datum:
19 februari 2010
Email:
mobarchello.nl
Indrukwekkend schrijven! Erg mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)