inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.267):

Relativiteit

Ouders begeleiden kinderen
liefdevol naar zelfstandigheid
vol ingeschapen optimisme
verlaten die het ouderlijk huis

Na de middelbare leeftijd zit
mijn taak erop als schalm in
keten van oercel naar heden
cyclus is rond, taak volbracht

Na illusoire suggesties dat
het goede in de toekomst ligt
laat de natuur me in de steek
vier ik uit op mijn reserve

Waar de keten naar toe gaat
de zin van m’n bestaan
blijkt helaas teveel gevraagd

Het was mij het dagje wel
mijn leven in een oogwenk
van deze kosmische tijd

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 13 maart 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 195

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)