inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.468):

Marijke (prozagedicht)

Ik word ouder en denk terug aan vroeger want
gebeurtenissen die mij vormden liggen achter mij.
Ik bezoek de stad waar ik heb gestudeerd. In de
straat waar ik op kamers woonde staan andere
namen op deuren, de tand des tijds knaagde aan
gevels, de huid van de stad veroudert. Ik herken
Marijke een vriendin uit die tijd. Ze is blij verrast
en we halen herinneringen op. Ik hielp haar met
huiswerk, maar er is meer geknuffeld dan geleerd.
Het bleef bij vrijen, de vonk ontbrak. Ook hadden
we van huis uit elk een ander geloof en dan slaapt
volgens Marijke de duivel met een rood hoofd en
hoorntjes nachts tussen ons in. Ze wacht op haar
man en na enige tijd stopt een auto waaruit een
roodharige man met sproeten en een zonnebril
op zijn haardos uit stapt. ‘Verroest’, ontvalt mij,
‘je trouwde de vent die tussen ons in zou liggen’

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 23 maart 2010


Geplaatst in de categorie: humor

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 351

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
pama
Datum:
23 maart 2010
Email:
pebmartenskpnmail.nl
Heel erge leuke gedicht, met veel plezier gelezen, Janneke.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)