Netgedichten

netgedicht (nr. 31.581):

De lach van het wad

je blik golft grijzig groen
maar in je ogen vind ik
de lach van het wad

je stem ruist
in de schelpen op het strand
bij zon en volle maan

in laten gaan raak jij
in jouw omarming
de lichte watervolle einders aan

jij bent mijn wad
de moederschoot der schepping
in paradijs en hemel saamgevat