inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.864):

Als papavers wuiven

Moeizaam klim ik treden hoger
lager ligt veel dieper dan verwacht
kracht stuwt maar steelt het vloeien
van de adem

de laatst gezette stap schuurt
langs verzonken stenen
terwijl ik wankel
jaagt de nacht mijn schaduw

stil turend door zijn venster
voorbij de grauwe velden
zie ik papavers deinen
langs de zomen van de wind

mijn glimlach slaapt
terwijl de duisternis
me tot ze draagt


Zie ook: http://home.planet.nl/~mintj009

Schrijver: sacrajewa, 12 april 2010


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 365

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Martien Montanus
Datum:
13 april 2010
Email:
mamamoloxs4all.nl
Een prachtig gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)