inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.973):

Blauwbaard

Daar zaten ze - de sprookjes
korte jakjes uitgedaan
de Blauwbaard sprak er likkebaardend
onaanraakbaar toverwoorden
van zijn platgeslagen aarde
heksen laaiend op de stapel
en nog van de Zeven Plagen
die de sprookjes wilden horen

Doornroosje was er niet
sliep uit haar spinnewielverdriet
met Eenoog dromend aan haar zij
die er zijn lodder had gesloten
en niet wist hoe er de Blauwbaard
in het donkerste geniep
er van de kansel soms een Hansje
soms een Grietje had genoten

Niemand wou zijn daad geloven
want Klein Duimpje had gelogen
met zijn kruimeltjes vooruit
was hij het zeker in hun ogen
want het goede kwam van boven
als men hem er zou beloven
dat de pot die er voor stond
men met een centje wilde doven

En zo liepen zij steeds heen
onschuldig om die eerste steen
met duizend sprookjes in hun hoofd
die er toch waren om te dromen
want de Blauwbaard zou ze lomen
als het zonlicht tussen bomen
niemand anders dan zijn zuster
die er wist wat er ging komen


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 17 april 2010


Geplaatst in de categorie: moraal

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 725

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
18 april 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
mooi hoe jij tovert...op zich is dat al een sprookje.
Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
17 april 2010
Email:
henkknibbeler1949yahoo.com
En zo hebben wij er weer een fraai sprookje bij!!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)