Gebakken

Een telefoonsnoer dat zichzelf omkrult
golft samen met een stoffige kop,
waar al jaren geen koffie meer in zit,
de lijnen van hout op een tafel die smelt en niet brandt.
Groene rook prikt in de ogen,
terwijl zijn nagels in de muren krassen.
Een raam dat nooit gesloten was,
blijkt nu in zijn slot vastgeroest.
De deur is achter een dikke muur van rook verdwenen.
Hij zucht zich gaten in zijn handen
en slaapt zacht
van stof tot stof,
van as tot as.

Biografie van deze schrijver

brand overleden as

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 500