Gruis

Stil ben ik ervan, en dan
wat anders kan ik zijn dan stil?

Iemand is vervangen door
de geurende Dood, die
twee ogen heeft
twee ogen, twee oren
Verwoven in een lichtweb
in een vorm,
in een toestand van geloven

Een vriend van ijzer met
namen die nog klinken
in mijn bloed, die verdrinken in
een toevloed van vriendelijkheid
en nog nakolken…

Hoe voelt het als de vriend,
de namen, pijn doen?
In kloppende vingertoppen,
in winnende vrieskou
Waar vorst in jonge spruiten
huist die verdriet vergruizen

As verstuiven over een veld
vergeet-mij-nietjes

Niet hier zijn in een zwart
vlak zonder vrienden…
Stenen en gruis en het verlangen
naar een warme hand
aan mijn wang…

Stil ben ik ervan, en dan
wat anders kan ik zijn dan stil?

Biografie van deze schrijver

vriend overlijden rouw

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 567