Netgedichten

netgedicht (nr. 32.647):

Versmolten lijven

Wij praatten, lachten. Bedreven de liefde
Schreven. Dansten en reisden de wereld rond
Onze laatste kus
Onze eerste keer
Onze laatste adem
Ons samenzijn
Nooit meer

Onze lijven versmolten jaren tot één
Onze erotiek haast verheven tot kunst
Onze laatste kus
Onze laatste adem
Onze laatste keer
Echt' liefde in
Een mum

Van tijd tot iets dat daarop lijkt verworden
Echt' liefde werd verdwaalde genegenheid
Die ondanks onze
Enorm-zware strijd
Nooit plek heeft kunnen
Krijgen in jouw
Onz' tijd