inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.795):

Modelleren in het duister

hoe gedegen is mijn trots
telkens wanneer het streven
me laat dolen in de duisternis
vol raadsels, raadsels waar mijn hart
van overslaat en spinnen in hun eigen web
verpauperen tot het skelet verfijnt
tot raadselachtige dromen

deuren afgehangen in kozijnen
van meerdere modellen, al modelleerden
ze allen te hoekig en scherpten ze hun snede
aan elke zin die ik trachtte te schrijven

maar boven alles staat mijn engel, al zijn
de vleugels van inkt en haar verschijning
te naakt om te aanschouwen

Schrijver: elze, 27 mei 2010


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 187

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
pama
Datum:
27 mei 2010
Email:
pebmartenskpnmail.nl
De mens wil alles modelleren naar zijn idee of inzicht. Mooie metaforen gebruikt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)