Netgedichten

netgedicht (nr. 32.816):

Vijf voor twaalf

Kom muze,
zing me
van de man
die Gods wijde velden
niet bewandelen wilde.
Werd hij niet te vroeg begraven?
En zijn lichaam,
koud en strak,
was het niet nog warm
toen wij zand over hem schepten?

De wereld is,
in haar simpelheid,
nog voor menigeen
complex
en haar draden,
over weg en drassig pad gespannen,
zijn als struikeldraad.

Vrouwlief kijkt op de klok.
Het is al bijna
vijf voor twaalf
en de jonge César zei,
net als zijn vader,
dat om twaalven de zondvloed komt.
Hij komt.

Klein maar wijs,
heeft de jonge knaap
in een heilsput
de soep van 2012 gekookt.

En de muze zingt:
Bedenk voordat u wandelen gaat,
dat de aarde beweeglijke armen heeft.