Netgedichten

netgedicht (nr. 32.915):

Hun steile eindigheid

zag het landschap
in vaste lijnen bergen in
hun vaag verschijnen

beliep de paden
diep in dalen beklom
hun steile eindigheid

verloor de horizon
verdwaalde snel
in onherbergzaamheid

was mijn oriëntatie kwijt
in een wereld die
niet aan mijn voeten lag

probeerde op mijn
schreden terug te keren
accepteerde de vertrouwensbreuk

heb mijn herinnering begraven
durf mij weer op pad te wagen de
verloren wereld zal ik altijd bij me dragen