Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 32.938):

roep ik mij terug

wie ben ik - is de vraag
die hopeloos mijn buik bevolkt
navel-diep daal ik af
naar die plek aan het water
waar mijn bron ontspringt

het rijk van genoeg
en vervulling
daar waar ik mij verloren heb
roep ik mij terug
fluisterend waaieren lichtgroene bladeren

in kronen van zacht wiegende bomen
mijn naam
die ontspringt uit de diepte
en over grenzen
naar oneindig reikt

Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: marije Hendrikx, 4 juni 2010

maryama37

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: filosofie

emotie

filosofie

4.0 met 11 stemmen

285

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 12 juni 2010
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Stilte spreekt, de wind laat bladeren ritselen.
Rust keert terug naar de bron, daar waar alles begon.
Prachtig jouw schrijven!

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 5 juni 2010; Een mooie herontdekking van jezelf!

Naam:: Hans Nusink
Datum:: 5 juni 2010
Email:: hansnusinkplanet.nl; Dit is weer een heel diepe. Water wast schoon, bomen staan stevig in Moeder Aarde, wind doet de bladeren ritselen.
Alle elementen werken in je en steunen je.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 5 juni 2010
Email:: kerima.ellouisegmail.com; uit de vervulling stappen om terug te vinden...jezelf in meer...prachtgedicht!

Naam:: dick panman
Datum:: 4 juni 2010
Email:: dickpanmanlive.com; Mooie retoriek zonder narcisme!

Geef je reactie op deze inzending: