Wijsheid
Vroeger schreef ik als een erudiete vorst
met een gouden pen
op de duurste perkamenten. Nu kras ik,
armer dan de armsten, in de basten van
bomen mijn roemloze klachten in de natte
modder van verpauperde dromen.
Ik ben toch niet mislukt omdat ik Vondel
niet overtref of niet eens evenaar, nee,
het is welletjes geweest, ik gooi mijn
woorden met liefde als boomerangs terug
naar de Bronnen. De onderliggende
boodschap bewaar ik om anders en
even krachtig uit te delen
als een deemoedig paradijsvogeltje.
Geplaatst in de categorie: taal