wildebeest van onrust
opnieuw besluipt het
wildebeest van onrust
de poorten van mijn ziel
en maakt zich in mijn botten breed
jaagt grenzeloos verlangen
voor de secondewijzer uit
tikt de dagen voorbij
laat je drijven - tikt ze
ga maar mee
op golven van passie en zee
geef je over aan aarde en vuur
op' t kompas van je hartstocht
zolang als je adem je draagt
laat je gaan- tot het laatste -
het allerlaatste
het laatste laat
het aller allerlaatste uur..
Zie ook: http://www.maryama.nl
Schrijver: marije Hendrikx, 6 juni 2010
Geplaatst in de categorie: emoties