Netgedichten

netgedicht (nr. 33.044):

feest

ze heffen het glas op de toekomst
een bruid lacht naar een bruidegom
met een koekjessigaar in zijn mond
haar wijn is ook niet echt
de rest is puur als het goud in hun ringen

er valt een zonnestraal op haar tiara
de vader snuit niet voor de laatste keer
zijn neus die dag
’t is feest maar toch
de dochter

ze heeft zijn zegen
die van de anderen ook
eenstemmig en luidkeels
parelt danszweet langs natte lijven
de maan is al gaan slapen