Netgedichten

netgedicht (nr. 33.078):

Catharsis

Een ijle naam
op het raam, van mijn
gedachtenplantsoen

Als een wasem zich
kristalliseert tot een ijsbloem
van algehele catharsis
en doet slapen in de
armen van een stille strijd
of het ongunstig winnen
van looptijd in binnenruimten

Als het ongeluk stuk slaat
op een bedrand van gelijke
stemming

Als jouw hart, zacht gestemd
spreekt:

“Pluk mijn leedbezongen blaad’ren heelhuids,
kus onbezonnen dit meteorietenhart
en geef wat van jou is
hoog op. Maak van jouw streling
een periodieke tranenstop”.

keer ik weer…