inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.158):

De tranen van de IJskoningin

Een landschap met groeven en kringen
tekenen een opgeteerd leven
in een gezicht zo zacht
maar o, zo bedroefd

Het zilte vocht biggelt
over mijn warme wangen
zonder dat het mijn leed
bedaart, verzacht of verlicht

Woordenloos staar ik naar
de spiegeling in een plas water
Ik herken mezelf niet meer terug

Ik huil tot het vocht mijn hart
overstroomt, maar nee
De smart kleeft blijvend
aan mijn ziel

Ik hoop op troost voor later,
als gezongen vloeibaar hartenpijn
als middel tegen het venijn des levens


God huilt met me mee
En zie:
elke traan lost op in zee


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/

Schrijver: irmlinda de Vries, 15 juni 2010


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 199

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
ingridvoerman
Datum:
20 juni 2010
Email:
steveniingridhotmail.com
mooi..als stil verdriet.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
17 juni 2010
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Tranen zullen verzachtend glanzen op het water,
door het delend licht nu en later.
Mooi gedicht.
Naam:
Martien Montanus
Datum:
16 juni 2010
Email:
mamamoloxs4all.nl
Heel mooi deze "vloeibare hartenpijn"!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)