Netgedichten

netgedicht (nr. 33.240):

Monument voor vervlogen dromen

De lege vervallen fabriek in Friesland aan
de snelweg, eenzaam aan zijn lot overge-
laten zag ik het vele malen en doet me al-
tijd weer denken aan de oude man in zijn

stoel, zijn rug naar de toekomst alleen met
zijn herinneringen, er worden geen nieuwe
bijgemaakt. Eens de droom van een onder-
nemer die tijdens de bouw trots met zijn

gezin rondliep, ik zie ze gaan, ze zijn ge-
storven, de ruïne de stoffelijke rest van hun
droom staat er nog, misschien zijn er sporen
van de familie; een eerste steen, tekst op
een tegel, een stuk gebrandschilderd raam.

“Kokos producten”, de naam doet koloniaal
aan; Indië, voor velen een vervlogen droom,
maakt het dramatischer, monument voor ‘n
droom in ‘n droom; stille echo’s van het ver-
leden maken mij zo vreselijk weemoedig.