wie weet
Wat nu
niet meer kan
opeens
zal later
zo noem je
haar mond en
mijn mond
ooit slakken
zo langzaam
ergens zo langzaam
buiten de tijd
waren wij
haar handen
de cirkel
paar woorden
een zomeravond
vraag mezelf
en niet haar
wanneer ze
misschien nooit meer
wacht op haar
en wie ik dan ben
en zij is / geen einde
alsjeblieft dat niet
Geplaatst in de categorie: verdriet