Duizend vlindervleugelbogen
met wind
breng je het bladstil loof
tot suizelend bewegen
jouw stralen zon
lichten de schaduw op
en warmen donker leven
je ogen lachen
uit de diepte
van je open hart
de rode mond
vraagt zacht
of jij me kussen mag
ik heb je hand gepakt
wij zijn gaan lopen onder
duizend vlindervleugelbogen
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 24 juni 2010
Geplaatst in de categorie: liefde