speelkaarten
.
de koningen en koninginnen slapen nog
zachter
door de stille dood van weggestopte woorden
leeft er ergens wel mijn bloed in jou
je gaf me leven en in elke streling lag een kus
naast de vage oorvijg die me nochtans corrigeren moest
ik luisterde, maar had mijn eigen tijd
nu speel je slechts nog dat, wat elke dag je biedt
tussen kastjes en de muren ligt wat stil verdriet
en duizend stappen lang
mijn kind zijn
.
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi, 4 juli 2010
Geplaatst in de categorie: ziekte