Netgedichten

netgedicht (nr. 33.556):

De terugkeer

Later zullen we zeggen:

Hoe was het mogelijk dat we
zijn voetstappen niet herkenden
de tekenen niet doorgrondden
in het graan en aan de hemel
en nooit zijn blik lazen
in de ogen die ons aanstaarden
uit hongergebieden, oorlogen
na de bevingen te midden van het water.

Hoe was het mogelijk dat we
zijn hulptroepen niet doorzagen
die daar stonden tussen de stervenden
onrecht hoopte zich op te midden van het werk
niemand zag zijn mantel
als hij voorbijging.

Hoe was het mogelijk dat we
het licht niet verdroegen
het plan bespotten
ons boven een ieder verheven achtten
elkaar naar het leven stonden en dat
vooruitgang noemden
onszelf onkwetsbaar waanden;
totdat ook wij alles verloren
met lege handen achterbleven
verweesd en ontdaan.

Hoe was het mogelijk dat er
een uitnodiging uitging
en hij gehoor vond
dat liefde en wijsheid bestonden
en ieder zijn taak begreep
en stilte neerdaalde
en begrip en ontzag
en vervulling.