Netgedichten

netgedicht (nr. 33.594):

glinsterend zout

ik zie, ik zie jouw wereld
en de donkere nachten eromheen

je behoudt de schreeuw, de dwaling
wanneer het tij tot sterven roept
tot droogte

eenmalig, mijn lippen bleek

maar de zee sterft niet, mijn lief
en ik zal teder zijn

uit het licht
langs je heen glijden, omlaag
naar de duinen en het zingen ervan

ik zal het water zijn

als een brug
drijvend op daglicht en maanhoge
dromen

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 8 juli 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

glinsterend zout

3.0 met 18 stemmen

224

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 10 juli 2010
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Glinsteringen ontstaan door zon en maan, zullen nooit verloren gaan.
Prachtig schrijven.

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 9 juli 2010; prachtig

Naam:: ingridvoerman
Datum:: 9 juli 2010
Email:: steveniingridhotmail.com; alleen maar mooier,hoe meer je het leest,prachtig gedicht.

Naam:: pama
Datum:: 8 juli 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; " Ik lik het zout wat glinstert op je lippen,
een parel in het paradijs, waaraan geen droom
kan tippen. " Heel mooi Kerima.

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 8 juli 2010
Email:: cobytjeertlive.nl; Prachtige poëzie!

Geef je reactie op deze inzending: