inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.773):

Na de dood is er zwijgen

de tijd baart de dood in een
schemering van eenzame letters
en staart als een vrucht langs me heen

weliswaar met gesloten ogen

ik ken geen limiet
wanneer de warmte me droogt
van het zweet dat de nacht in me braakte
en ik angstig me toiletteer in de uithoek
van de kleinste kamer

het kompas kent geen noorden meer

Schrijver: elze, 18 juli 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 629

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)