Vilten voetjes
Smachtend naar het Groene Goud
ontwaar ik vele dromen
In het Maanlicht hoor ik niets
wat mijn Hart vervullen kan
Uren leeg en zonder weemoed
ook de Toekomst is nog ver
In mijn oorschelp heerst de Stilte
van een onbewogen lied
Van diepte en van dalen
Dralen wordt mijn hoogste nood…
Hoor die vilten voetjes stappen
op een harde ondergrond
Passen dansen op het vallen
van de Morgen –nu de Zon komt-
Ongeborgen voor het ongecontroleerde
van het hoofd
Helse massa’s, haast en honger
naar hun werk; het hart is dood!
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 27 juli 2010
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid