Netgedichten

netgedicht (nr. 33.967):

misschien noem ik het varen

ik tekende vogels
en werd blind

vouwde het water open
alsof ik er bij hoorde

maar werd onzichtbaar
in deze stilte

golven overspoelden, dun
en donker

het voelen
opnieuw onleefbaar
tot aan de hals

ik legde mijn hart
naast voetstappen, op ribben
van het kale zand

hoorde regen praten, nog
smaller dan anders

ik sprak van beminnelijkheid
in reeds gebroken buiken

de sprong vergeten

en liep met mijn te kleine lijf
de doofheid
tegemoet

waar was het dat ik omkeek
wit in de wind

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 30 juli 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

misschien noem ik he

3.7 met 20 stemmen

277

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: pama
Datum:: 31 juli 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; Onze zintuiglijke waarneming kan ons wel eens parten spelen. Heel mooi geschreven.

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 31 juli 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Het hart op ribben van het kale zand, wat een prachtig schrijven!

Naam:: switi lobi
Datum:: 30 juli 2010
Email:: acm.visserquicknet.nl; Bijzonder indrukwekkend..

Naam:: jan haak
Datum:: 30 juli 2010
Email:: janhaakzonnet.nl; Een vloeiend gedicht met mooie onderstromen...

Naam:: Quicksilver
Datum:: 30 juli 2010
Email:: dvdvthhotmail.com; Indrukwekkend mooi diepgaand gedicht! Erg mooi kerima.

Naam:: ingridvoerman
Datum:: 30 juli 2010
Email:: steveniingridhotmail.com; dit is werkelijk zo mooi geschreven,ik ben er stil van.

Geef je reactie op deze inzending: