inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.146):

Faustiaanse Opera

Veel te bang om weg te rennen
veel te klein te blijven staan
in een huis dat niet van hem was
maar van onbegrepen liefde

Liever hield hij hier zijn mottengang
in nissen tussen steen
en bedekte hij zijn potten
om een schande te vergeten
leefde hij het eerstgenoemde
in vanzelfsprekend weten
ook al was dat nu verborgen
en van engelen ontdaan

Want hij kon het niet en mocht het niet
hij vroor in hun bestaan
bij het horen van het orgelspel
als vingers zachtjes gleden
over teksten die bejubeld werden
maar er niet toe deden
voor diegene die te klein was
en soms anders wilde gaan

Hij was noch God - noch wichelaar
maar slechts een muis die aangedaan
zijn leven rondsleet in een kerk
om zijn naam er aan te geven
veel te bang om weg te rennen
als zij alles zouden weten
veel te klein in zijn gedaante
om voor liefde door te gaan

Het is aan U hier niet te slapen
tussen omgevallen stenen
maar te waken voor datgene
wat U wakker houdt

in U !


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 8 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: religie

4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 883

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
pelgrim
Datum:
10 augustus 2010
dit schrijven raakt me in nederigheid, prachtig. Groots in zijn kleinheid, als het spel van de reus en de dwerg als elkanders spiegelbeeld.
Naam:
Marije hendrikx
Datum:
10 augustus 2010
Email:
Maryma37hotmail.com
Meesterlijk mooi dit gedicht!
Naam:
Hanny
Datum:
9 augustus 2010
Email:
hanny.vanalphenquicknet.nl
Wat een geweldig gedicht, subliem opgebouwd naar het krachtig slot.
Naam:
elze
Datum:
9 augustus 2010
Email:
lia_elzehotmail.com
De kerkenraad zal zich gaan beraden, maar niet ik, mijn blijdschap draagt de liefde voor dit soort gedichten.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
9 augustus 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
ik lees en herlees...en blijf lezen...knap! Die laatste strofe hoor ik weergalmen tussen kerkmuren!
Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
8 augustus 2010
Email:
henkknibbeler1949yahoo.com
Een opera Jan die spreekt, waar liederen bij horen en geen psychologisch gezever of zweverige zinnen, knap opgebouwd dit gedicht, zowel voor - als na de pauze!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)